Ба гузориши хабаргузории Абна, баёноти Раҳбари Инқилоби Исломӣ дар дидор бо аъзоёни ситоди баргузории Конгресси Миллии Шаҳидони Наҷотдиҳанда, ки ду рӯз пеш, яъне душанбеи 22-юми урдбеҳишти соли 1404 баргузор шуд, имрӯз баъд аз зуҳр дар маҳалли баргузории ин ҳамоиш нашр гардид.
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ дар ин дидор наҷотдиҳандагонро рамзи хислатҳои инсонӣ ва инсондӯстӣ номиданд ва бо ишора ба зарурати идомаи рӯҳияи фидокорӣ ва инсондӯстии мардуми Эрон тавассути фарҳангсозӣ таъкид карданд: “Нуктаи муқобили ин рӯҳия, ҷиноятҳо ва ваҳшигариҳои режими саҳюнистӣ дар Ғазза ва ҳимояти Ғарб аз он аст, ки истодагӣ дар муқобили ин хунхориҳо ва ҷабҳаи ботил вазифаи ҳамагонӣ аст.”
Эшон бо ишора ба гузориши ситоди конгресс дар бораи ибтикороте чун тавлиди китоб, филм ва бозиҳои компютерӣ марбут ба шаҳидони наҷотдиҳанда гуфтанд: “Фақат тавлиди ин асарҳои хуб ва илҳомбахш кофӣ нест, балки бояд кор кунед, ки ин тавлидот ҳадди ақал 20 миллион тамошобин пайдо кунад.”
Раҳбари Инқилоб воридшавии ҷавонони боангеза ва мубтакир ба бахшҳои мухталиф чун саноат, сиёсат, сохтмон, адабиёт ва ҳунарро сабаби пешрафтҳои кунунӣ донистанд ва афзуданд: “Бо вуҷуди ҷавонони боҳиммат ва пурангеза ҳеҷ кори ғайримумкин дар кишвар вуҷуд надорад.”
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ гуфтанд: “Наҷотдиҳандагон зери борон тирҳо фақат ба фикри наҷоти дигарон буданд, на ҳифзи худ, ва рӯҳияи ҳайратангези фидокорӣ дар онҳо ба ҳадде буд, ки гоҳе ҳатто ба асирони маҷрӯҳи душман низ кумак мекарданд, ки ин рафтор нуктаи муқобили ҷаҳони бегона аз инсоният аст.”
Эшон фаъолияти фидокоронаи пизишкон ва парасторон дар бемористонҳои саҳроӣ наздик ба хатҳои пеши ҷабҳа дар даврони Дифои Муқаддасро танҳо бо забони ҳунар қобили тавсиф надонистанд ва бо интиқод аз кӯтоҳӣ дар муаррифии корҳои бузурги фарзандони миллати Эрон ба ҷаҳониён афзуданд: “Дар ҳоле ки баъзе кишварҳои фақири таърих ва қаҳрамон, қаҳрамонони сохтагии худро бо таблиғоти фаровон муаррифӣ мекунанд, мо бояд қаҳрамонони воқеии худро муаррифӣ кунем ва ба фарҳанги умумӣ табдил диҳем, то маълум шавад, ки наҷот ва кумак вазифаи исломӣ ва инсонӣ аст ва бояд ба таври мустамар дар тамоми наслҳо идома ёбад.”
Раҳбари Инқилоб нуктаи муқобили рӯҳияи фидокорӣ ва наҷотро хӯй ва рафтори ваҳшиёнаи ҷинояткорони саҳюнист дар ҳамла ба мошинҳои ёрии таъҷилӣ, бумбаборони бемористонҳо ва куштори беморон ва кӯдакони бедифоъ донистанд ва гуфтанд: “Имрӯз идораи ҷаҳон ба дасти ин ҳайвоноти инсоннамо аст, ва Ҷумҳурии Исломӣ вазифаи худ медонад, ки дар муқобили ин ваҳшигариҳо ва хунхориҳои онҳо истодагӣ кунад.”
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ бо таъкид бар ин ки эътироз ба ҷиноятҳо алайҳи ғайринизомиён вазифаи ҳамагонӣ аст, афзуданд: “Ин эҳсоси вазифа аст, ки боиси ҳаракат ва барфурӯхта мондани чароғи умед дар дилҳо мешавад, ва албатта душманоне чун ғарбиҳоро ба муқобила бо Ҷумҳурии Исломӣ водоштааст, чаро ки агар мо аз эътироз ба тавҳҳуши онҳо даст кашем, онҳо бо мо душманӣ нахоҳанд кард.”
Эшон мушкили асосии зӯргӯёни ғарбиро нафйи тамаддуни ботили онҳо аз тарафи Ҷумҳурии Исломӣ донистанд ва гуфтанд: “Ботил маҳкум ба зевол ва нобудӣ аст. Албатта, барои таҳаққуқи ин амр бояд амал ва истодагӣ кард ва аз бефаъолиятӣ, фирор, табассум ва таҳсини ботил, ки боиси пешравии он мешавад, парҳез кард.”
342/
Your Comment